Сұрапыл сұсты ысқырып,
мұнармен бүркеп аспанды,

Сұрапыл сойқан долданды,
ысқырды көктi жығардай.

Қолымда ештеме жоқ, қарасам, түк,—
бiз қалай тез есейген бола салдық?

Еске ал кездi алтыншы кластағы,
есiңде ме ауылдың нұр аспаны?

Қымбаттым, сен деп едiм,
бiрақта кел демедiң.

Дарияға бiрде кешкiлiк,
келдiк те, тұрдық жағада.

Тыңда, сәулем, үнiмдi тыңда менiң,
сен шалқытсаң жанымның нұрлы әлемiн,

Ең алғаш тебiренiп жап-жас жаным,
есiмде әндерiңе ән қосқаным.

Өзiңнiң әппақ жаныңдай
бұлт жүздi аспан — айнада.

Бұл өмiрге келгенiмде күлiмдеп,
тiк көтердi жерден әкем ұлым деп.