Қас пенен досты кесектеп‚
тiкiрейе шығып түгiмiз‚

Алатын сынды аңсымақ,
қашатын көпек қаңсылап.

Түбiнде табады деп тайпаласың,
қалайша қобалжымай айта аласың?

Бас, дейдi, құйрығымды, жатқан жылан,
мен оны, баспаңдар, деп сақтандырам.

О кездерi тап-таза едi көкiрек‚
қиял шiркiн жарысатын жұлдызбен.

Бар қуатын Күн берiп‚
кетсе дала аңылжып‚

Орқылдақ осыларың оңдырмайды,
көп елдi қонысына қондырмайды.

Түрi жоқ бұ заманның мүлде оңатын,
құстайсың қиылатын құр қанатың.

Ақтарып не қойнауын кеннiң қымбат,
саласын сан iлiмнiң көрдiм былғап.

Кеңестi көпке талай кәрiп айтты,
өзiнше тың түренмен жарып айтты.