Көктем туатын кез болды. Бiрақ қар қалың түскендiктен, 1954-iншi жылдың қысында даланы басып қалған ақ қардың ери қоятын түрi көрiнбедi.

Алғашқы сабақта Әлиасқар ағай Толашты тақтаға шығарып, әрiптердi жаз дегенде, бұл оларды әдемiлеп жазып, әрқайсысын жақсылап оқып бердi.

1954 жылдың қысы қатты болды. Боран аспаннан борап, жерден суырып тұрды. Терiскейден соққан жынды жел жерге түскен жас қарды суырып, көкке шығарып, құйын қылып жiбередi.

— Тұр тез. Үшкiлге баратын уағын болып қалды, — дедi ұйықтап жатқан Толашты  шешесi иығынан жұлқылап. Ол кеше көпке дейiн ойнап, кеш жатқан едi.