Шашымды алдырып болып, орындықтан тұра бергенiмде, буынсыз, салалы саусақтар иығымнан басты.

Өңкиген ұзын бойлы, қысқа шашы көмiрдей қап-қара, пышақ жанығандай жағы бұлтылдап тұратын Қойтанбайдың өлердей жек көретiнi

Демалыс күнi едi. Жұмыстан шаршағандықтан ба, бiлмеймiн, тұла бойым сырқырап қозғалтпай қалыпты.

Молотилканың гуiлдеген үнi де, жастардың самбырлаған дауыстары да қырман басынан естiледi. Айнала алтын таулар.

Ағайым аяқ астынан ауырып, қаладағы ауруханада жатқанына көп болды. Бiрде қолым бос кезiнде көңiлiн сұрағалы бардым.

Шалабай бала кезiнен ұяң едi. Екi сөздiң басын құрастыра алмай, жоқ нәрседен қысыла беретiн. Аздап мұрнынан сөйлейтiн әдетi де бар болатын. Бойы сорайып, жасы отызға жақындап, мұрты тебiндеп қалса да,

Кiшкене Саян әжесiнiң мойнына асылып отырып, оның маңдайындағы жол-жол болған әжiмдерiн көрiп қалды.

Бертай биыл төртiншi класқа көшкен едi. Алғашқы үш класта өте жақсы оқығаны үшiн оған жылдың аяғында мақтау грамотасын берген болатын.

Көктем туатын кез болды. Бiрақ қар қалың түскендiктен, 1954-iншi жылдың қысында даланы басып қалған ақ қардың ери қоятын түрi көрiнбедi.

Алғашқы сабақта Әлиасқар ағай Толашты тақтаға шығарып, әрiптердi жаз дегенде, бұл оларды әдемiлеп жазып, әрқайсысын жақсылап оқып бердi.